پژوهشکده مطالعات اجتماعی در پژوهشگاه، سابقه‌ای دیرینه دارد. از سال ۱۳۶۰ در قالب مؤسسه تحقیقاتی «علوم ارتباطی و توسعه ایران» و سپس، با توجه به گسترش مطالعات اجتماعی، در سال ۱۳۷۲ این حوزه مطالعاتی به گروه علوم اجتماعی، مشتمل بر ۳ بخش «جامعه‌شناسی»، «بررسی مسائل اجتماعی و فرهنگی» و «مطالعات توسعه» گسترش یافت. درنهایت در سال ۱۳۹۲ اعضای هیأت علمی پژوهشکده مزبور در ۷ گروه پژوهشی شامل: گروه «جامعه‌شناسی تاریخی ایران»، گروه «مطالعات توسعه»، گروه «بررسی مسائل اجتماعی و روان‌شناختی ایران»، گروه «تمدن و اندیشه اسلامی»، گروه «جامعه‌شناسی نظری فرهنگی»، گروه «مطالعات زنان» و گروه «جامعه و امنیت» توزیع شدند.پژوهشکده مطالعات اجتماعی، دارای ۱۹ عضو هیأت علمی (۷ دانشیار و ۱۲ استادیار) و ۵ کارشناس پژوهشی است.
